En doğru masal anlamadan korktuğumuzdur diye başlar öykülerine Bilge Karasu. Saat mantığıyla birden başlar ve on ikinci öyküye dek sürer. Sonra gece olur, gong çalar, masallar gece yarısı hikayelerine dönüşüverir. Her öykünün başında bir başka hikaye sizi bekler. Masalların biri biter biri başlar birisi de kitap boyunca sürer gider derken...
Ürkütür bu adam, düşündürür, sersemletir sizi ve sevdirir yazıyı. Cümleleri şahsına münhasır, kelimeleri tıpkı kendi gibidir. Usuma düştü der, onun tarzı kendincedir.
Altıncı saatin masalı dehlize giden adam olur; bir ışığın peşinden saatlerce, günlerce gidip duran adam ışığı bulduğunda artık çoktan göremez olmuştur.
Usta Beni Öldürsene, yedinci masaldır; bir ip cambazının yüzündeki ben büyür ölümüne yakın, her sanatçısının bir sonu vardır, o sonunu vücudunda taşıyacaktır.
Türk edebiyatının güzel yüzü Bilge Karasu; iyi ki var olmuş, iyi ki yazmış, iyi ki bize bırakmış hikayelerini.
2 yorum:
masallarla ilgili dehşet verici güzel cümesiyle iyi bi giriş yapmış zaten. merak ettim :)
İyi ki...
Yorum Gönder