 |
| Ian Anderson-Jethro Tull |
Ve tanrı gitarı yarattı (Locomotive Breath) ... sonra da flütü belki de, tabii Jethro Tull'la birlikte Ian Anderson'ın çalması için.
Bu adamlar sesi kıstığınızda madende çalışan cüceler gibi görünseler de sesi açtığınızda duyduğunuz uğul uğul bir rock ve etnik enstrümanlarla harmanlanmış müziğin muhteşem karışımı oluyor.
Bu adamlar sesi kıstığınızda madende çalışan cüceler gibi görünseler de sesi açtığınızda duyduğunuz uğul uğul bir rock ve etnik enstrümanlarla harmanlanmış müziğin muhteşem karışımı oluyor.
Dönemin yaratıcılığını, deneyselliğini grup üzerinde çok rahat görebiliyorsunuz. Artık rock yalnızca kuru bir blues ve Amerikan country'si değildir, sahnelerden dünyaya taşan çok sesli bir koro olmuştur. Jethro Tull'ı izlerken 70'lerde rock müzik gerçekten yaşanmaya değer bir dönem olmalı diye içinizden geçiriyorsunuz.
Grubun konser kayıtlarından izlediğimiz pek çok performansı o kadar yüksektir ki özellikle flüt çalan solist Ian için, adam resmen kendini parçalamış diyorsunuz ve böylesi bir performansta hala tek parça kalan Ian Anderson'ı bir kez daha hayranlıkla dinliyorsunuz.
Baltasını sallayan savaşçı gibi elinde flütüyle oradan oraya koşturan muhteşem Ian flüt dışında pek çok etnik enstrümanı da kullanmaktadır; mandolin, armonika, keman, saksafon... İlginç olan bu adamların hala aralıksız müzik yapıyor ve dünyanın çeşitli yerlerinde konser veriyor olmaları.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder