1 Nisan 2014 Salı

İt Cazı



"Yeryüzü ile gökyüzü arasına sıkışmış birer sakıncayız senle ben aslında"

Yirmili yaşlarımızda okuduk hep İskender'i acılı ve yaralı yazılardı onunkisi; biraz rock'n'roll, biraz şiir, biraz da dünyanın tüm sınırlarını zorlayıp varsa bir kenarına varıp oradan tüm dünyaya haykırma isteği yolları kesiştiriyordu. Cangüncem, Yirmi 5april, İkizler Burcu Hikayeleri, Pop H'art  daha aklıma gelmeyen bir çok kitabı..

Uzun bir aradan sonra ele geçen bir İskender kitabı İt Cazı. Kısa notlar, metinler, şiirler ve Eyelpi'ye yazılan sözler;

"Eyelpi! Yüce Ruh! Her geçen gün gitgide kalınlaşıp büyüyen dudaklarına bir siyah karanfil deydirmenin tam sırası!
Bir gün ağlayabileceğini düşlüyorum bazen, üzüleceğini 
düşlüyorum. Özellikle de kendin için. Kendin için yıpranacağını
düşlüyorum. Terliyorum o zaman. O zaman ölüyorum diyorum.
Tabuta gerek yok! Bir hava boşluğuna atın beni!